درمان آفتاب سوختگی کودکان

زمانی که کودک شما به مدت پانزده تا سی دقیقه در معرض آفتاب مستقیم و بدون هرگونه پوششی قرار می‌گیرد، نشانه‌های آفتاب سوختگی معمولاً از دو تا شش ساعت پس از آن آشکار می‌شود. نشانه‌های رایج آفتاب سوختگی عبارتند از: درد، قرمزی پوست به همراه تاول یا بدون تاول و گاهی تب. ناطقان: نکته اینجاست که در واقع درمان خوبی برای آفتاب سوختگی وجود ندارد، بنابراین بهتر است راه پیشگیری را در پیش بگیریم و از کلاه‌های آفتابگیر و عینک آفتابی مخصوص کودکان استفاده کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین این مسئله را در نظر بگیرید که ماندن بیش از حد در معرض آفتاب، احتمال ابتلای کودک به سرطان پوست را در آینده بیشتر می‌کند.
با همه این توضیحات، بسیاری از مواقع نمی‌توان جلوی کودکان را گرفت؛ در این مقاله، علائم آفتاب سوختگی را با هم بررسی ‌کرده و درمان‌های مناسب آن را معرفی می‌کنیم.

علائم آفتاب سوختگی
زمانی که کودک شما به مدت پانزده تا سی دقیقه در معرض آفتاب مستقیم و بدون هرگونه پوششی قرار می‌گیرد، نشانه‌های آفتاب سوختگی معمولاً از دو تا شش ساعت پس از آن آشکار می‌شود. نشانه‌های رایج آفتاب سوختگی عبارتند از: درد، قرمزی پوست به همراه تاول یا بدون تاول و گاهی تب. چهار تا هفت روز پس از آفتاب سوختگی معمولاً پوست کنده شده یا اصطلاحاً ور می‌آید.

آفتاب سوختگی چیست؟
آفتاب سوختگی نوعی سوختگی محسوب می‌شود؛ اما به جای آنکه با اتوی داغ یا فر داغ یا هر شی‌ء داغی ایجاد شود با قرار گرفتن بیش از اندازه در برابر اشعه فرابنفش نور آفتاب به وجود می‌آید.
درست مانند سایر سوختگی‌ها، آفتاب سوختگی نیز ممکن است درجه بندی داشته باشد که معمولاً درجه یک است. در سوختگی درجه یک، پوست کودک شما، قرمز و دردناک خواهد شد، اما تاولی بر روی پوست ظاهر نمی‌شود. آفتاب سوختگی‌های شدیدتر یا عمیق‌تر منجر به سوختگی‌های درجه دوم می‌شود که با تاول روی پوست همراه است. آفتاب سوختگی‌های درجه سوم به ندرت رخ می‌دهد.
والدین باید بدانند که اشعه فرابنفش A و B هر دو ممکن است به پوست آسیب بزنند. ولی این اشعه فرابنفش بی است که آفتاب سوختگی را ایجاد می‌کند و اشعه فرابنفش اِی بیشتر مسئول پیری پوست است. اشعه‌ی فرابنفش A مداوم‌تر هستند و به صورت عمیق‌تری به پوست نفوذ می‌کند. هر دو نوع اشعه باعث تخریب DNA پوست می‌شود و همین مسئله عامل سرطان پوست است. البته نمی‌توان گفت حتی اگر کودک شما فقط به یک آفتاب سوختگی اندک دچار شد یا اصلاً آفتاب سوخته نشد این میزان تخریب به وجود بیاید.

مسمومیت خورشیدی
مسمومیت خورشیدی، اصطلاحی غیرپزشکی برای آفتاب سوختگی شدید است. این نوع سوختگی ممکن است شامل قرمزی و دردناک شدن پوست، ورم و تاول باشد. کودکی که با نور خورشید مسموم شده است احتمالاً علائمی همچون لرز و تب و حالت تهوع را تجربه می‌کند.
گاهی اصطلاح مسمومیت با خورشید برای توصیف وضعیت افرادی به کار می‌رود که در برابر نور خورشید دچار راش (جوش) بر روی پوست می‌شوند و به نور خورشید حساس هستند. این‌گونه افراد، به خصوص بانوان جوان، دچار ضایعات پلی مورف نوری هستند.
عارضه دیگری که در مواجهه با نور خورشید ممکن است در برخی افراد ظاهر شود، به کهیر خورشیدی معروف است؛ این عارضه باعث قرمزی و کهیر پوست می‌شود؛ اما مشکلی نادر است.

درمان
هدف بیشتر درمان‌های رایج آفتاب سوختگی، آرام کردن کودک و کاهش درد ناشی از سوختگی است؛ به خصوص در چند روز اول پس از این حادثه که کودک درد و سوزش زیادی را تجربه می‌کند.
دوباره تأکید می‌کنیم که درمان‌های ارائه شده برای آفتاب سوختگی، هیچ‌کدام سوختگی را درمان نمی‌کنند. در واقع هیچ درمان بخصوصی برای آسیبی که ایجاد شده وجود ندارد و درمان‌ها فقط شامل آرام کردن بیمار و رهایی وی از درد است تا زمانی که خود بدن، پوست را بهبود بخشیده و ترمیم کند.

کمک‌های اولیه برای بهبود آفتاب سوختگی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
* به کودکتان آب و مایعات بیشتری بدهید تا بدنش دچار کمبود آب نشود.
* با تجویز پزشک از مسکن‌هایی استفاده کنید همچون استامینوفن، ایبوپروفن یا مسکن‌های قوی‌تر که پزشک بنا بر تشخیص میزان درد بیمار تجویز می‌کند.
* کمپرس آب سرد را فراموش نکنید.

اگر پوست کودک تاول دارد، تاول را نترکانید. زیرا ترکیدن تاول‌ها، احتمال عفونت را افزایش می‌دهند. زمانی که تاول‌ها خودشان به خودی خود پس از چند روز می‌ترکند، معمولاً می‌توان از پمادهای آنتی بیوتیک روی آن‌ها (مانند باکی تراسین یا نئوسپورین) چند بار در روز استفاده کرد و روی آن‌ها را با بانداژ پوشاند تا عفونی نشوند
* لوسیون های نرم کننده حاوی آلوئه ورا مصرف کنید.
* از مصرف لوسیون‌هایی که در تبلیغات گفته می‌شود آفتاب سوختگی را درمان می‌کند و حاوی مواد دارویی است که موضع را بی‌حس می‌کند (مواد تشکیل دهنده‌ای دارد به نام بنزوکائین) بپرهیزید؛ زیرا بسیاری از این‌گونه مواد ممکن است واکنش حساسیتی به وجود آورند.
* حمام با آب سرد و دوش آب سرد بدهید.
* استروئیدهای موضعی مانند کرم هیدروکورتیزون (البته برخی متخصصان معتقدند که این داروها بی‌اثر هستند) مصرف کنید.
* کرم‌های سوختگی تجویز پزشک؛ که البته همیشه هم ضروری نیستند و نظر پزشک برای استفاده از آن‌ها لازم است. این کرم‌ها از میزان درد و سوزش در سوختگی‌های شدید می‌کاهد.
* استروئیدهای خوراکی. کورتیکوستروئیدها که به ندرت تجویز می‌شود و مخصوص سوختگی‌های بسیار شدید هستند.
* زمانی که مناطق آفتاب سوخته شروع به پوست انداختن می‌کنند و منطقه خارش دارد، از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی و مرطوب کننده‌ها استفاده کنید.

زمانی که تاول‌ها ظاهر می‌شوند
اگر پوست کودک تاول دارد، تاول را نترکانید. زیرا ترکیدن تاول‌ها، احتمال عفونت را افزایش می‌دهند. زمانی که تاول‌ها خودشان به خودی خود پس از چند روز می‌ترکند، معمولاً می‌توان از پمادهای آنتی بیوتیک روی آن‌ها (مانند باکی تراسین یا نئوسپورین) چند بار در روز استفاده کرد و روی آن‌ها را با بانداژ پوشاند تا عفونی نشوند.
هر زمان که متوجه علائم عفونت مانند قرمزی بیشتر، ترشحات زردرنگ، ورم یا تب شدید فوراً با پزشک مراجعه کنید.

سایر مواردی که باید درباره آفتاب سوختگی دانست:
* بیشتر کودکان دو تا هفت روز پس از آفتاب سوختگی بهبود می‌یابند و این روند بستگی به این دارد که میزان آفتاب سوختگی تا چه حد زیاد باشد، با چه میزان آفتاب سوختگی آغاز شده باشد و در اولین روزها بدتر شده باشد.
* در این‌گونه موارد با پزشک مشورت کنید: اگر میزان آفتاب سوختگی جدی و شدید است، تاول‌ها ظاهر شده‌اند، کودک تب دارد و سطح وسیعی از پوست کودک دچار آفتاب سوختگی شده است.
* درمان‌هایی خاصی مانند بیشتر داروهایی که برای درمان آکنه استفاده می‌شود می‌تواند کودک شما را در معرض آفتاب سوختگی‌های شدیدتر قرار دهد.
* انسان‌ها نیمی از مدت زمان زندگی کودکی‌شان را در معرض اشعه ماوراء بنفش به سر می‌برند؛ پس مهم است که برای کاهش احتمال ابتلای کودکان به سرطان پوست از آن‌ها محافظت کنیم.
* زمانی که کودک شما در حال بهبودی است؛ از حمام آب داغ و موارد این چنینی که پوست آفتاب سوخته را تحریک کرده و بدتر می‌کند و درد وی را افزایش می‌دهد، بپرهیزید.
* اگر کودک شما دچار آفتاب سوختگی شد، خودتان را سرزنش نکنید. آفتاب سوختگی بسیار رایج است. اما برای دفعه بعد از کودکتان بیشتر مراقبت کنید. منبع: تبیان برچسب ها: افتاب سوختگی ، کودکان ، درمان ، دارو ، ناطقان

منبع: ناطقان

کلیدواژه: افتاب سوختگی کودکان درمان دارو ناطقان معرض آفتاب اشعه فرابنفش آفتاب سوختگی نور خورشید سوختگی ها پوست کودک روی آن ها درمان ها کودک شما تاول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۱۰۸۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مشکلات رفتاری کودکان ۳ تا ۵ ساله را چگونه بر طرف کنیم؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر اوقات، کودکان پیش دبستانی تمایل دارند که در کارهای مختلف همکاری کنند اما آنها هنوز در حال یادگیری هستند که با دیگران کنار بیایند و ممکن است با عواطف خود دست و پنجه نرم کنند. در اینجا ما برخی از متداول ترین رفتارهای پیش دبستانی ها و راهبردهای انضباطی را مورد بحث قرار می دهیم.

بیشتر بخوانید: چگونه به شادی واقعی برسیم؟ رفتارهای معمول پیش دبستانی ها

کودکان پیش دبستانی در حال کسب استقلال هستند، بنابراین ممکن است آنها را ببینید که برای انجام کارهایی مانند تهیه ساندویچ برای خود یا انتخاب لباس پیش قدم می شوند (که ممکن است هماهنگ باشد یا نباشد) و خودشان ابتکار عمل نشان می دهند.

اگر شنیدید که کودک پیش دبستانی در صندلی ماشینش، هنگام حمام کردن، یا حتی در حالی که روی تخت خوابیده است، آواز «ستاره کوچک چشمک زن» را می خواند، تعجب نکنید. در کنار آواز خواندن، کودکان پیش دبستانی نیز تمایل دارند از نقاشی، برش با قیچی و سایر کارهای ساده لذت ببرند.

همچنین ممکن است متوجه شوید که کودک پیش دبستانی شما در برخی از رفتارهای زیر درگیر است:

کودکان پیش دبستانی ممکن است از گفتن داستان های تخیلی لذت ببرند.
آنها ممکن است با همسالان خود هم بازی شوند.
آنها ممکن است با بازی های فانتزی سرگرم شوند.
آنها می توانند دستورات را با سه مرحله دنبال کنند.

چالش های رایج پیش دبستانی

استقلال در حال جوانه زدن کودکان پیش دبستانی ممکن است با تشدید اضطراب جدایی مواجه شود که ممکن است شبیه کودکی باشد که صبح خودش دندان‌هایش را مسواک می‌زند و کفش‌هایش را می‌پوشد، اما در پیش‌دبستانی پای شما را رها نمی‌کند. ممکن است در این سن اضطراب جدایی یا ترس های شبانه را مشاهده کنید، حتی اگر فرزندتان در سنین پایین تر با این مشکل دست و پنجه نرم نکرده باشد.

بچه های ۳ یا ۴ ساله علاقه بیشتری به بازی با بچه های هم سن و سال خود نشان می دهند، اما هنوز باید مهارت های اجتماعی را تمرین کنند.

اکثر کودکان پیش دبستانی کمی بر کج خلقی تسلط پیدا کرده اند، اما هنوز کنترل کافی برای جلوگیری از رفتار پرخاشگرانه گاه به گاه را به دست نیاورده اند. ضربه زدن، لگد زدن و گاز گرفتن ممکن است همچنان برای شما و او مشکل ساز باشد. برخی از کودکان در این سن رفتارهای خودتنظیمی پیدا کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر به یک بزرگسال نیاز دارند تا آنها را آرام و هدایت کند.

چگونه یک کودک ۳ ساله را تنبیه کنیم؟

هنگام تنبیه یک کودک ۳ ساله، باید مطمئن شوید که انتظارات خود را به وضوح بیان می کنید و با عواقب کارهایشان سازگار هستید. همچنین اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام عواقب انتخاب‌های ضعیفی که انجام می‌دهند محبت و احترام کافی به آنها نشان می دهید. در حالت ایده آل، نظم و انضباط مورد نظر شما متناسب با خلق و خوی کودک شما خواهد بود و شامل استراتژی هایی می شود که برای اکثر کودکان پیش دبستانی موثر می باشد.

راهکار انضباطی برای کودکان پیش دبستانی

تشویق رفتار خوب
دادن حق انتخاب به آنها
استفاده از تایم اوت ها
پیاده سازی نمودار استیکر
استفاده از پیامدهای منطقی

در اینجا نگاهی دقیق تر به نحوه اجرای این استراتژی ها می اندازیم:

به رفتار خوب او توجه کنید
ممکن است متوجه شوید که به فرزندتان چیزهای زیادی در مورد کارهایی که نباید انجام دهد می گویید، مثلاً دستش را به کیف کسی که سر میز کنار شما است نزند یا برنج را با انگشتانش نخورد. همچنین مهم است که کارهای"خوب" را هم به آنها بگوییم. مشاهده و توصیف رفتارهای مثبت کودکان پیش دبستانی را تشویق می کند و به آنها تصویری از آنچه باید انجام دهند ارائه می دهد.

توجه به رفتارهای مورد نظر زمانی بهترین نتیجه را دارد که خاص باشد. به جای اینکه بگویید: «تو بهترین بچه در تمام دنیا هستی»، بگویید: «وقتی غذا خوردنت تمام شد، متوجه شدم چطور ظرف‌هایت را به سینک می‌آوری». سپس، آنها را به خاطر این رفتار تحسین کنید.

گزینه های پیشنهادی داشته باشید
کودکان پیش دبستانی به مستقل بودن افتخار می کنند. به آنها اجازه دهید احساس کنند که کنترلی بر زندگی خود دارند که می تواند در بهبود رفتار آنها کمک زیادی کند. برخی از بچه ها، به ویژه بچه های نزدیک به ۳ سال، با انتخاب های کمتر (دو تا سه) بهتر عمل خواهند کرد. کودکان بزرگتر ممکن است بتوانند از بین گزینه‌های بیشتر انتخاب کنند، از جمله انتخاب یک لباس از کل کمد لباس یا هر میان وعده‌ای که به اندازه کافی سالم است.

از تایم اوت استفاده کنید
یک منطقه استراحت آرام در خانه خود ایجاد کنید. اگر فرزندتان روز بدی را سپری می‌کند، به او فضایی بدهید که بتواند خودش را کنترل کند و به آرامش برسد و به فعالیت‌های خانوادگی بازگردد. مکانی برای دستیابی به صلح و آرامش را می توان با موسیقی آرام بخش، بالش یا کتاب پر کرد.

برخی از بچه ها ممکن است با ورود شما بهتر عمل کنند، یک تایم اوت تنظیم شده که در آن کودک خود را در آغوش می گیرید و به او آرامش می دهید هم می تواند برای برخی از کودکان کارسازتر باشد.

با گذشت زمان، ممکن است به یک منطقه آرام بروید و استراتژی هایی مانند تنفس شکمی را تمرین کنید.

از نمودار استیکر استفاده کنید
اگر فرزندتان موفق می شود رفتار خاصی را انجام دهد، مثلاً تمام شب را در تخت خودش می‌ماند، یک نمودار برچسب ایجاد کنید. سپس، هنگامی که مقدار مشخصی برچسب (مثلاً سه یا پنج) را به دست آوردند، به آنها بگویید که می توانند پاداش بزرگتری دریافت کنند، مانند انتخاب یک فیلم خاص برای تماشا. پس از اینکه کودک شما مهارت هایی را که برای رسیدن به اهدافش به آن نیاز دارد آموخت، می توان به تدریج سیستم پاداش را کنار گذاشت.

از پیامدهای منطقی استفاده کنید
گاهی اوقات بهترین راه برای پاسخ به یک رفتار این است که به سادگی آنچه را که باعث آن رفتار شده است حذف کنید.

اگر کودک پیش دبستانی شما یک کامیون اسباب بازی را به سمت دوست خود پرتاب کند، ممکن است کامیون برای بقیه زمان بازی در قفسه بالای کمد بماند. به طور مشابه، اگر از رفتن به خانه خودداری کنند، ممکن است لازم باشد روز بعد بلافاصله بعد از مدرسه به خانه بروید.

پیامدها زمانی بهترین کارایی را دارند که از نظر منطقی با جرم مرتبط باشند. برداشتن یک اسباب‌بازی به این دلیل که کودک شما مدام قفل صندلی ماشینش را باز می‌کند، منطقی نیست، اما دفعه بعد که همه بچه‌هایتان را برای بستنی بیرون می‌برید، نمی‌توانید آنها را با خود بیاورید، زیرا نمی‌توانید به امنیت آنها در ماشین اعتماد کنید.

اگر فرزندتان «به اندازه کافی» از پیامد آن ناراحت به نظر نمی رسد، نگران نباشید. ایجاد احساس بد در کودکان باعث نمی شود بیشتر یاد بگیرند. واقعیت این است که کودکان پیش‌دبستانی ما بدرفتاری نمی‌کنند یا کاری نمی‌کنند تا عمداً خشم ما را برانگیزند. هدف انضباط نیز آموزش دادن است نه تنبیه کودک.

از مشکلات آینده پیشگیری کنید
وقتی صحبت از تنبیه یک کودک پیش دبستانی می شود، پیشگیری می تواند بهترین استراتژی باشد. با توجه به موقعیت هایی که احتمالا برای فرزندتان دشوار است، یک قدم جلوتر بمانید.

بیشتر کودکان پیش دبستانی در هنگام گرسنگی، خستگی بیش از حد یا سرگیجه برای مدیریت رفتار خود تلاش می کنند. بنابراین میان وعده ها را بسته بندی کنید، استراحت کافی داشته باشید و برای زمانی که فرزندتان احتمالاً بهترین حالت را دارد برنامه ریزی کنید. یک برنامه روزانه تنظیم کنید تا فرزندتان بداند در طول روز از او چه انتظاری می رود. کودکان پیش دبستانی زمانی بهترین عملکرد را دارند که ساختار زیادی داشته باشند.

قوانین و محدودیت های روشنی نیز ایجاد کنید. قبل از وارد شدن به موقعیت های جدید (مانند نحوه رفتار در کتابخانه) انتظارات خود را توضیح دهید و به فرزندتان در مورد عواقب زیر پا گذاشتن قوانین هشدار دهید.

بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی ناشی از مبارزه آنها برای مدیریت احساساتشان است به ویژه عصبانیت. مهارت های ساده کنترل خشم را به کودک پیش دبستانی خود آموزش دهید. به عنوان مثال، حباب ساختن را به او یاد بدهید تا به او آموزش دهید نفس های عمیق و آرام بکشد.

قوانین خانه را در مورد رفتار پرخاشگرانه وضع کنید. به کودک خود بیاموزید که خشمگین شدن اشکالی ندارد اما صدمه زدن به کسی یا تخریب اموال اشکال دارد.

نکات ارتباطی در رابطه با کودک پیش دبستانی
در حالی که کودک پیش دبستانی شما درک بهتری از مهارت های زبانی دارد، مهم است که ارتباط خود را کوتاه و موثر نگه دارید. سخنرانی های طولانی را رها کنید و عادات ارتباطی خوبی با فرزند خود ایجاد کنید.

شیوه های سالم ایجاد کنید
استراتژی هایی ایجاد کنید که به شما و فرزندتان کمک می کند در مورد مشکلات رفتاری و راه حل ها صحبت کنید. به عنوان مثال، می توانید در خانه یک مکان ویژه داشته باشید که در آن شما و فرزندتان به موضوعات مهم می پردازید. همچنین می‌توانید این را به عنوان یک قانون خانه در نظر بگیرید که درگیری‌ها و مشکلات پس از یک دوره استراحت مورد بحث قرار می‌گیرند تا بتوانید در کنار یکدیگر راه حل پیدا کنید.

دستورالعمل های موثر بدهید
دادن راهنمایی های خوب شانس گوش دادن به فرزندتان را افزایش می دهد. قبل از اینکه بخواهید راهنمایی کنید، دستی را روی شانه فرزندتان بگذارید یا تماس چشمی برقرار کنید. پس از ارائه دستورالعمل یا راه حل، از کودک خود بخواهید آنچه را که گفتید تکرار کند تا مطمئن شوید که متوجه می شود.

به یاد داشته باشید که آن را کوتاه و شیرین نگه دارید. نیازی نیست وارد بحث طولانی در مورد اینکه چرا یک رفتار غیرقابل قبول است شوید. در مورد کودکان خردسال، بهتر است مسائل را ساده و خاص نگه دارید.

جایگزین ارائه دهید
وقتی فرزندتان بدرفتاری می کند، راه های جایگزینی را به او بیاموزید تا نیازهایش را برآورده کند.

اگر هنگام عصبانیت اسباب بازی پرتاب می کنند، در مورد راهبردهای دیگری صحبت کنید که می تواند به آنها کمک کند تا این احساسات را برطرف کنند. به جای تنبیه ساده فرزندتان برای بدرفتاری، به او کمک کنید تا در آینده انتخاب های بهتری داشته باشد. سوالاتی از این قبیل بپرسید: «اگر کودک اسباب بازی شما را بگیرد، به جای هل دادن او چه کاری می توانید انجام دهید؟»

کودکان پیش دبستانی یاد می گیرند با افراد دیگر کنار بیایند. آنها ممکن است با محدودیت های آزمایشی دست و پنجه نرم کنند و برخی هنوز روی خودکنترلی کار کنند. به بچه‌های این سن دقیقاً همان کاری را که می‌خواهید انجام دهند بیاموزید و وقتی به درک درستی رسیدند، آنها را تحسین کنید. مهم نیست که گاهی اوقات چقدر شیطون هستند، باز هم می خواهند شما را راضی کنند.

راهبردهای انضباط زمانی بهترین کارایی را دارند که به شیوه ای محبت آمیز و ثابت استفاده شوند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1229882 برچسب‌ها روانشناسی کودک